Όταν μια Κυριακή τα καταστήματα είναι ανοιχτά, υπάρχουν πολλές αντιδράσεις από διάφορους φορείς. Μάλιστα έχει παρατηρηθεί το φαινόμενο, όσοι διαφωνούν, να πηγαίνουν σε καταστήματα της Ερμού και να εμποδίζουν τους καταναλωτές να ψωνίσουν. Το σύνθημά τους περιγράφεται κάπως έτσι: "κανένας υπάλληλος να μη δουλεύει τις Κυριακές". Για να δούμε όμως, πως θα ήταν κάθε κυριακή αν κανένας δεν δούλευε:
Με λίγα λόγια, αυτοί που εργάζονται όλη την εβδομάδα και έχουν την οικονομική δυνατότητα να βγουν μια Κυριακή για να διασκεδάσουν και να ψωνίσουν δεν θα τους επιτρεπόταν. Όποιος έχει μια ιδέα του τι θα μπορούσαμε να κάνουμε, ας αφήσει ένα σχόλιο.
Αυτό που πρέπει να γίνει, είναι καλύτερος έλεγχος από τις αρμόδες υπηρεσίες, ώστε να τηρείται το 40ωρο ανά εβδομάδα για κάθε εργαζόμενο. Να μη δουλεύει δηλαδή σαν σκλάβος, 8 ώρες την ημέρα, 7 ημέρες την εβδομάδα. Επίσης όσοι δουλεύουν Κυριακή, να παίρνουν ρεπό τη Δευτέρα, ή ακόμα καλύτερα, να είναι κλειστό το μαγαζί την ακόλουθη Δευτέρα.
- Ας ξεκινήσουμε από την εκκλησία, όπου δεν θα γινόταν θεία λειτουργία, αφού οι παπάδες πληρώνονται για αυτό που κάνουν. Θα έπρεπε είτε να μην πληρώνονται σαν παπάδες και να έχουν μία άλλη δουλειά τις καθημερινές (όπως συμβαίνει σε άλλες χώρες), είτε να γίνεται η λειτουργία άλλη μέρα!
- Τα περίπτερα θα ήταν όλα κλειστά, εκτός και εάν άνοιγαν από τους ιδιοκτήτες. Ομοίως και για ψιλικατζίδικα, ανθοπωλεία και άλλα μικρά μαγαζιά. Ζαχαροπλαστεία και φούρνοι, ανοιχτά μόνο με τον ιδιοκτήτη να πουλάει ό,τι είναι έτοιμο.
- Οι καφετέριες φυσικά και θα ήταν κλειστές. Αλλά και τα εστιατόρια και οι ταβέρνες.
- Έτσι, έξω δεν θα μπορούσαμε να βγούμε, να πάμε να πιούμε έναν καφέ ή να φάμε σε κάποιο εστιατόριο. Θα καθόμασταν μέσα άραγε; Τι να δούμε; Αφού η τηλεόραση δεν θα είχε ούτε μία ζωντανή εκπομπή. Ούτε ειδήσεις, ούτε πρωινές εκπομπές, εφόσον οι δημοσιογράφοι δεν θα δούλευαν. Μόνο μαγνητοσκοπήσεις.
- Επίσης, ούτε αγώνες μπάσκετ και ποδοσφαίρου θα διεξάγονταν. Πρόκειται για επαγγελματικά πρωταθλήματα, άρα οι αθλητές είναι υπάλληλοι. Έτσι ούτε στο γήπεδο θα μπορούσαμε να πάμε.
- Δηλαδή δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε και πολλά πράματα. Ειδικά αυτοί που δεν είναι οικονομικά ευκατάστατοι και δεν έχουν αμάξι δεν θα μπορούσαν να πάνε πουθενά, αφού και τα ΜΜΜ θα ήταν εκτός υπηρεσίας. Άλλα ούτε και ταξίδια θα πήγαιναν όσοι έχουν τη δυνατότητα, αφού τα αεροπλάνα θα ήταν καθηλωμένα (χωρίς ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας, ούτε οι ξένες εταιρείες θα δούλευαν), τα πλοία δεμένα, ΚΤΕΛ, ΟΣΕ ακινητοποιημένα. Αλλά ακόμα και με το αμάξι ένα ταξίδι θα ήταν δύσκολο, αφού θα έπρεπε να αποφεύγουμε τις κλειστές εθνικές οδούς (λόγω κλειστών διοδίων) και θα έπρεπε να έχουμε υπολογίσει τη βενζίνη από την προηγούμενη μέρα.
- Τα θέατρα και αυτά κλειστά. Οι κινηματογράφοι το ίδιο.
- Μόνο οι υπαίθριοι χώροι άθλησης θα ήταν ανοιχτοί, όπου δεν υπάρχει επιστάτης. Όλα τα γυμναστήρια προφανώς θα ήταν κλειστά.
- Όσον αφορά τη μουσική, μόνο ραδιόφωνο θα μπορούσαμε να ακούσουμε, αφού ούτε συναυλίες θα πραγματοποιούνταν. Εκτός και αν οι τραγουδιστές ακολουθούσαν το παράδειγμα του αείμνηστου Σπύρου Ζαγοραίου, αλλά και πάλι δεν θα μπορούσαν να έχουν υπαλλήλους.
Με λίγα λόγια, αυτοί που εργάζονται όλη την εβδομάδα και έχουν την οικονομική δυνατότητα να βγουν μια Κυριακή για να διασκεδάσουν και να ψωνίσουν δεν θα τους επιτρεπόταν. Όποιος έχει μια ιδέα του τι θα μπορούσαμε να κάνουμε, ας αφήσει ένα σχόλιο.
Αυτό που πρέπει να γίνει, είναι καλύτερος έλεγχος από τις αρμόδες υπηρεσίες, ώστε να τηρείται το 40ωρο ανά εβδομάδα για κάθε εργαζόμενο. Να μη δουλεύει δηλαδή σαν σκλάβος, 8 ώρες την ημέρα, 7 ημέρες την εβδομάδα. Επίσης όσοι δουλεύουν Κυριακή, να παίρνουν ρεπό τη Δευτέρα, ή ακόμα καλύτερα, να είναι κλειστό το μαγαζί την ακόλουθη Δευτέρα.